Bir Kardeşi Olmalı İnsanın

 Her insanın bir kardeşi olmalı.Ha kendinden küçük ha kendinden büyük.Dertlerini paylaşacağı , zamanını geçireceği , yeri geldiğinde birlikte ağladığı yeri geldiğinde birlikte güldüğü , zaman zaman kedi köpek gibi kavga ettiği bir kardeşi olmalı insanın kendinden çok sevdiği.

 Bir kardeşi olmalı insanın hatalarını sakladığı , herkese karşı koruduğu.Kardeş çok farklıdır , bir şey olduğu an ilk anlayan odur , ilk yanına koşan , ilk elini uzatan.Gözümüzden bir damla yaş geldiğinde yüreği parçalanan.Doğarken kardeşimizi belirleyemeyiz ama sonra yegane dostumuz olur o.En canım dediğin dostun bile seni bırakırken o ellerini ellerinden çekmez asla hep hissedersin , hep iyi ki var dersin.

 Ara da sırada kavga etsende tuzu biberi olur sevginizin.O an dersin keşke o olmasaydı , keşke başka kardeşim olsaydı sonra bir bakarsın yine her zamanki gibi elleriniz en önemlisi de yüreğiniz buluşmuş ortada.Yüreğimizde en değerli yerdedir kardeş belkide bu yüzden hissederiz duygularımızı.Dupduru bir sevgidir bu içinde kinin , düşmanlığın olmadığı.Zaman zaman kıskanırız birbirimizi ama aslında yüreğimiz el vermez buna.Çünkü bilir ki kıskandığımız kişi yüreğimizin bir parçasıdır.

 Kardeşlik duygusunun dünyada eşi benzeri yoktur.Sevgilerin en kuvvetlisidir o.Uzun lafın kısası bir kardeşi olmalı insanın yüreğinden bir parça taşıdığı.